"Mijn hoofd tolde van de hoeveelheid keuzes"
Toen ik zwanger was van onze dochter ontstond er een trombose in mijn arm ten gevolge van een auto-immuunziekte die opvlamde. Na een zoektocht naar de oorzaak, bleek dat de bloedvaten in mijn onderarm verstopt waren. Omdat ik zwanger was konden niet alle onderzoeken plaatsvinden en wilden de artsen het zelfgenezend vermogen van mijn lichaam afwachten. Uiteindelijk kreeg ik de boodschap dat de hand het waarschijnlijk niet zou gaan redden. De hand werd zwart en dik en ik kreeg ongelooflijk veel pijn. Ik leefde op pijnstilling en ik vond het een zegen dat de artsen besloten te amputeren. Na de operatie werd ik wakker zonder pijn, dus de amputatie was in eerste instantie een hele opluchting. Natuurlijk kwam na een tijdje het besef dat ik veel dingen niet meer zo makkelijk zou kunnen doen.
Hoe werd je geïnformeerd over de toekomst?
Voordat de operatie plaatsvond is er contact geweest tussen dokter Brouwers, revalidatiearts gespecialiseerd in arm-aandoeningen bij De Hoogstraat en de chirurg. Daarna kwam de ergotherapeut van De Hoogstraat langs die me informeerde over de mogelijkheden na de amputatie. Het was mijn grootste wens mijn dochtertje Mila zelf te verzorgen, dat had ik nog niet kunnen doen na haar geboorte. Ik kreeg een filmpje te zien van een dame zonder onderarm die met haar prothese weer van alles kon. Dat filmpje gaf me zoveel hoop.
En hoe maakte je de keuze voor een bepaald soort prothese?
Ik kreeg voorlichting van de orthopedisch technoloog en de ergotherapeut waarbij ik verschillende soorten prothesen te zien kreeg. Mijn hoofd tolde van de hoeveelheid keuzes. Gelukkig kon ik daarna allerlei soorten prothesen testen met de Xperience Prothese. Dat was een nieuw concept. Er hoefde niet eerste een prothese gemaakt te worden?
Je kon bij De Hoogstraat eerst prothesen testen?
Ja! De ergotherapeut en orthopedisch technoloog kwamen met een kist vol prothesen de spreekkamer binnen. Alles werd uitgestald en ik kon verschillende concepten testen met behulp van de nieuwe Xperience Prothese.
Hoe ging dat testen?
Om mijn onderarm werd een omhulsel met plastic banden -die je op maat kon maken- geplaatst. Als eerste werd daar een koker op gezet waar verschillende hulpstukken op geklikt konden worden. Er werd gestart met het plaatsen van een hand aan de prothese. Ik vond het bizar om in een keer weer een “hand” te voelen. Als je dat kunt ervaren weet je waarvoor je kiest. Ik mocht een pop “verschonen” en kreeg ook hulpstukken te zien en te testen waarmee ik bijvoorbeeld een aardappel en een appel mocht schillen.
Had dat testen meerwaarde voor je?
Jazeker! Uiteindelijk is mijn keuze heel erg gebaseerd op de ervaringen die ik hiermee opgedaan heb. Ik had die keuze niet kunnen maken op grond van filmpjes en afbeeldingen alleen. Na de “gewone” prothese heb ik een myo-elektrische prothese geprobeerd. Dit is een prothese die aangestuurd wordt door het aanspannen van de spieren in je stomp. Toen ik die prothese voelde en ontdekte dat ik mijn hand weer kon bedienen met mijn eigen spieren vond ik dat bijna een wonder. Ik kon een beker oppakken en iets in een beker doen en er weer uit halen. Vooraf dacht ik dat me dat nooit zou lukken. Als ik dit niet had kunnen ervaren had ik waarschijnlijk voor een ander protheseconcept gekozen, met alle gevolgen van dien. Door de Xperience Prothese heb ik direct de juiste keuze kunnen maken op basis van ervaring.
