Ik liep op de basisschool met prothesen, zonder knieën. Ik was daar erg snel mee totdat ik op een gegeven moment ging rolstoelbasketballen en ontdekte dat ik in die rolstoel toch ook wel heel behendig was en mensen meer bij kon houden. Het hoogteverschil maakte me niet zo heel veel uit. Vanaf mijn 15e heb ik dus niet meer gelopen tot ik zo rond mijn 22e mijn vriendin Anouk ontmoette. Ik had het lopen eigenlijk al afgesloten, maar zij heeft mij wel overtuigd om het weer te gaan proberen. En toen ging het weer borrelen. Ik wilde ook wel weer gewoon eens staan op een feestje, in een restaurant naar de wc kunnen zonder gedoe en trap kunnen lopen, zonder hulp te vragen. Dat voelde plots als een gevoel van vrijdheid dat ik weer zou kunnen bereiken als ik zou gaan lopen. Dus zo is het gekomen. Op Papendal vroeg ik mijn dokter om advies en zij zei: ga naar Protec, het beenprothese-expertisecentrum in Amsterdam.
Bij Protec is eigenlijk direct alles gaan lopen. De prothesen werden aangemeten en ik ging er redelijk makkelijk mee om. Het team keek daar wel van op. Natuurlijk heeft dat ook te maken met een getraind bovenlichaam. Het was in elk geval leuk om te zien dat iedereen zo blij verrast was. Het team vult elkaar goed aan. De een is technisch, de ander weet veel van lopen. Er wordt naar het hele plaatje gekeken.
Ik ben begonnen met korte prothesen. In eerste instantie vond ik dat een beetje een vertraging, ik ben best eigenwijs en wilde sneller. Toch is die zorvuldige opbouw heel goed voor me geweest. Mijn lichaam is stapsgewijs gewend aan het staan, aan die spieren die ik al jaren niet gebruikt had. Na 2 weken kon ik op een stabielere manier doorstromen naar hogere benen. Ik zou dat aan iedereen adviseren die lang in een rolstoel heeft gezeten of niet heeft gelopen met prothesen. Het voordeel was ook dat het team de lat niet te hoog legde. Het was leuk om kleine wisten te kunnen boeken. Ik werd er blij van dat het dan lukte en dat ik weer iets verder kwam.
Ik heb nu elektronische knieën die me veiligheid verschaffen. Ik loop kleine stukjes, dat is en blijft zwaar voor mijn rug, maar het volgende doel is nu de prothesen beter te leren begrijpen wat betreft uitlijning en simpelweg meer meters leren maken. Ik moet mijn spieren ontwikkelen en wil netjes blijven lopen. Je gaat al snel slordig lopen als je langer gaat lopen. Ik wil steeds langere stukken op een mooie manier lopen. Het is mijn doel de hele dag door te kunnen brengen op mijn prothesen. Natuurlijk zullen er pauzes tussen zitten, het is zwaar. Ik ben al naar feestjes geweest en heb de benen al een paar keer acht uur achter elkaar aan gehad.
Bekijk hieronder de video over de helden die op twee beenprothesen leerden lopen.